دختری بر باد

خسته شده ام از واکاوی مدام روح و زندگی و همه ی ساحت های موجودیت پستم برای پاسخ به این پیش پا افتاده ترین سخن که چه مرگم هست. من باز هم حسرت آن قدح اندیشه ی دامبلدور را میخورم، و لذت وافر این که افکارم را تف کنم جای  بیرون از من، مرا میسوزاند. مرا میسوزاند به نام Weltschmerz. من خسته ام و روحم چنان ر دختری بر باد...

پیرمرد همسایه دارد توی تلفن با لحن مضحک کودکانه ای، قول چیزهای رنگارنگ و خوشمزه به نوه اش میدهد و من به این فکر میکنم که چه خوب میشد رهگذران و خوانندگان در ردای شوم قاضیان، گورشان را گم میکردند و میگذاشتند یک گوشه از این مجاز بی پایان، سوگوار ابدی حقیقتمان باشد.

هوا گرم است.

گرم، همچون اعماق آفریقای خودم.

دختری بر باد...

 دلم به حال خودم میسوزد، با تمامی خاطراتم. دلم به حال مادرم میسوزد وقتی شادمانه میگوید پیامی آمده که ساعت رولکس برنده شده و کافیست آدرس خانه را بفرستد برایشان. خیلی هم میسوزد. دلم به حال پدرم میسوزد که میرود برای لاتاری عکس با کت و شلوار میگیرد و مصرانه نتیجه اش را پیگیر میشود. من دلم قدر دنیا میگیر دختری بر باد...

حالم بد است.  حال ناظری را دارم که برای پرت کردن حواسش از غم انبوهش، نشسته به تماشای تاتر روزمرگی های خودش، و هر لحظه که در صحنه کسی نمی ماند غیر از او، دیگر تظاهر فایده ای ندارد و هر دو یک نفرند، با غم مشترک، زل میزنند به همدیگر، هر کدام با دستانش صورتش را میپوشاند و میگرید.

دختری بر باد...

  It may seem dark, but from back then when I was a kid, even in happiest moments of my life, I 've wished for death. I felt like I can embrace it whenever it opens it's arms, and go.  like a feather,  that has given up and flies wherever wind carries it....Is it dark? hell no... it's not even negat دختری بر باد...

It's just too painful to keep going... but someday, I won't have to live anymore.

Ahhh... that day...!

دختری بر باد...

دارم برایشان مینویسم. برای تک تکشان.

هر کلمه و هر خاطره، خنجر داغیست که گرمای کوره را هیچ فراموش نکرده..  و من تنها میدانم که نه هرم خشم من، که شعله های غمم تیغ را اینچنین سرخ نگه داشته... حتی کشتزاری نیست که در آن گریه کنم.

دختری بر باد...

آمدم خانه ی خالی مادربزرگم. پاهایش درد میکند و گربه ی ماده اش یه خاطر فاحشه گری های زیاده از حدش، توسط دایی ام "گم گشته". کاش میشد گم کردن را برد به شکل مفعول باب استفعال  تا بهتر بگویم منظورم چیست. امروز و دیروز به اندازه یک خر وسایل خرید بارم شده و در مقابل تمایلم به برگشتن، از اهرم های فشار احساس دختری بر باد...

چه خوش است راز گفتن، به حریف نکته سنجی،که سخت نگفته باشی،به سخن رسیده باشد...!بیدل دهلوی دختری بر باد...

کابوسی دیدم که به قدری غریب و وحشتناک بود که میخوام تمام وجودمو بالا بیارم. مینویسم تا بدونم اون خواب بود و این بیداری! دختری بر باد...